Game over!

Lieve volgers,

Vandaag weer vroeg uit de veren want om half 8 moesten we alweer klaar staan om afscheid te nemen van ons avontuur op Nusa Penida. Toen we na ruim een half uur rijden aankwamen op een verlaten haven moesten we afscheid nemen van onze top coördinators.. Na twee dikke knuffels en een leuk afscheidsbabbeltje stonden we voordat we het wisten er alweer alleen voor. We moesten nog twintig minuten wachten voordat onze boot kwam wat erg lang duurde omdat er een local elke seconde net een maar centimeter van ons vandaan op de grond zat te spugen, gadver. 

Het was zo ver de boot was er die ons naar pangdan bai bracht. In een boot die bijna helemaal leeg was gingen we weer terug naar Bali. Toen we nog geen 5 minuten aan het varan waren zette de kapitein kei harde muziek op waardoor het net een party boat leek. Hier konden we wel om lachen ookal was het nog maar half 8 in de ochtend. 
Om acht uur stonden we weer veilig op het vaste land maar nu stond onze volgende uitdaging voor de deur, een boot zoeken die ons naar Gili Trawangan zou brengen. Gelukkig hadden we goede karma want via drie Italianen die bij ons op de boot zaten zijn we aan een boot gekomen die ons naar de Gili's zou brengen. Na ruim een uur wachten was het alweer zo ver, op naar de Gili's! 

De boot had wat weg van de opstelling in een vliegtuig. Twee rijen met drie stoffen stoelen en een airco die heel hard stond. Na een anderhalf uur bibberen kwamen we aan op Gili T, wow dit eiland is nog leuker dan wat er op internet staat. Het is een klein eiland dat je makkelijk in 2 uur rond kan fietsen alleen hoe komen we bij onze accomodatie? Op de Gili's hebben ze namelijk geen motor voertuigen, dit betekende voor ons dat we met paard en wagen naar ons verblijf moesten. Super vet, maar toch wel een beetje eng. Nadat we eerst bij de verkeerde accomodatie waren afgezet kwamen we uiteindelijk aan bij Why not?! Bungalows. Het lijkt net een achtertuin met twee kleine appartementjes, erg schattig. 

Inmiddels was het alweer tijd voor de ontbijt/lunch. We hebben heerlijk gegeten bij een tentje aan het strand wat nog geen 5 minuten lopen is van onze stek. Na de lunch konden we niet wachten om een heerlijke douche te nemen. Toen er ook nog goed stromend water uit de douche kwam kon onze dag niet stuk. Flo stond heerlijk te douchen toen Lien gebeld werd door Jenny (een Engels meisje die we kennen via ons vrijwilligerswerk en gezellig met ons verblijft op de Gili's). Ze stond in de haven en vroeg naar de weg. Lien is er gelijk gaan halen en toen ze elkaar zagen zag Jenny er verschrikkelijk uit. Haar boot had in tegenstelling tot die van ons geen airco ook was ze in slaap gevallen met haar hoofd op d'r shampoo fles die de hele bootreis is gaan lekken. Daar stond ze dan helemaal bezweet maar wel met een grote glimlach, arme Jenny. 

Nadat we alle drie helemaal opgefrist waren besloten we om wat te gaan eten. Jenny zag een drankje genaamd Pimms op de kaart staan, wat typisch Brits is en wat we moesten proberen van d'r, heerlijk. 

Na een goede en vooral gezellige maaltijd was het voor ons tijd om het nachtleven in te duiken, ze noemen Gili T dan ook wel het Ibiza van Indonesië. Niets is dan ook minder waar. Na 19:00 gaan alle bars open en is er overal goede muziek en live optredens. Toevallig waren  er ook vrienden van Jenny op het eiland, waaronder twee Nederlandse jongens waarmee we hadden afgesproken. Super gezellig, we hebben de hele avond met z'n alle kaart spelletjes gedaan en af en toe kwamen er mensen van over de hele wereld bij ons zitten en meespelen. Één nadeel van Gili T is dat ALLE bars al om 01:00 sluiten.. Terwijl Jenny was blijven hangen gingen wij met z'n tweeën terug naar huis. Onderweg kwamen we de twee Nederlanders weer tegen, genaamd Vincent en Rob. Na een hele tijd praten zijn we op het strand beland liggend in zitzakken en kijkend naar de mooiste sterrenhemel die we ooit hebben gezien. We kwamen weer even tot rust, heerlijk met rustige muziek en het geluid van de zee. Toen we bijna in slaap vielen werd het echt tijd om naar bed te gaan. Om 03:00 lagen we heerlijk veilig in bed en was het tijd voor een goede nachtrust, dachten we. We waren namelijk eventjes vergeten dat dit eiland islamitisch is en daarom de moskee ons om 5 uur 's ochtends heerlijk wakker schreeuwde. Gelukkig konden we er wel een beetje om lachen en zijn daarna weer heerlijk in slaap gevallen. Totdat er iemand naar we wc moest en er geen water meer was.. Een paar uur later was er weer een beetje water en hopen we dat dit een eenmalig iets was. Inmiddels was het alweer bijna zeven uur en hopen we nog een paar uurtjes slaap mee te pakken. 

Dikke kus en knuffel Flo en Lien.