Made in China

Dear peeps,

Vandaag is onze laatste dag op Nusa Penida. De ochtend begon met het uitzetten van twee schildpadden. Na het uitzetten hebben we de schildpadden gevoerd en alles schoongemaakt wat weer een flinke klus was. Toen we terug kwamen hebben we de bootreis voor morgen met Putu gepland. Alles is geregeld en hebben er zin in. In de middag kregen we een speciale lunch (iets anders dan alleen rijst en noodles) heerlijk! Na de lunch zijn we eventjes in de schaduw gaan zitten aan de andere kant van het gebouw op een matras. Toen we daar eventjes zaten kregen we de schrik van ons leven. Twee pick-up trucks stopten voor het hek en een enorme groep chinezen stapte uit. We dachten dat we alles wel hadden gezien en meegemaakt van China abroad maar we zaten goed mis. We keken onze ogen uit, pet + hoed + paraplu, de raarste kledings smaak, petten met dollar kettingen noem maar op en wat hadden ze een babbels. Onze oase van rust was veranderd in een kippen hok en al snel voelden we ons als aapjes in een dierentuin. We zijn snel even gaan informeren bij de coördinators wat hier gaande was en kregen te horen dat ze hier maar twee dagen blijven. Beetje raar is het wel aangezien je in het weekend vrij bent en je alleen de schildpadden hoeft te voeren. Het leek net een schooluitje voor ze.

Ze liepen kamers in en uit met hun koffer en claimde bedden. Toen Elisabeth en Anaïs hun kamer binnen kwamen troffen ze hun bedden aan met een koffer van anderen en hun kleren en spullen in hun tas gepleurd. Toen ze allemaal in een slaapzaal zaten en alles voor ze geregeld was kwam er weer wat rust in de tent. Wij zijn weer naar ons plekje gegaan en heerlijk in slaap gevallen. Na een uurtje bijgetankt te hebben, hebben we met zn allen een film gekeken. Helaas konden we daar niet al te lang van genieten aangezien de rijke hippe chinezen eventjes wilden laten weten hoe gezellig ze het wel niet hadden. Rond 4 uur was het tijd voor de Chinezen om de schildpadden te voeren wat een drama werd met hun enorme zonnehoeden.

Na het avond eten hebben we onze tassen gepakt voor morgen en onze eerste malaria pil geslikt. De chinezen werden opeens uit het niet chagrijnig en boos (wij vermoeden Bintang problemen) en hebben de hoofddeur van hun slaapzaal op slot gedaan en de achter deur open getrapt. Aurelie sliep nog in die zaal en wilde haar kamer binnen, maar de deur werd niet voor haar opengedaan. Toen de Taiwanese meisjes kwamen helpen en even naar het gekakel luisterde vertelde ze dat we blij moesten zijn dat we geen Chinees konden verstaan, wat dat ook mocht betekenen. Gelukkig konden we er wel om lachen met z'n allen. Een grote heisa maar wel weer een gespreksonderwerp. Toen Aurelie eindelijk de kamer in mocht heeft ze haar spullen gepakt en is ze de kamer uit gevlucht. Ze besloot samen met twee Italiaanse meisjes buiten te gaan slapen op de veranda. Een erg interessante spannende laatste dag die we weer afgesloten hebben met een filmpje.

Dikke kus en knuffel,

Lien en Flo