Highway through hell

20 augustus 2015 - Nusa Penida, Indonesië

Lieve volgers,

Vandaag weer vroeg uit de veren want er staat weer een nieuw avontuur op het programma. Om 07:30 moesten wij klaar staan bij de haven. Want we gaan met z'n negenen snorkelen! Een meisje van de groep had het geregeld bij een duikcentrum, dachten wij. Toen we aankwamen bleek het een andere man te zijn die we niet kennen en eigenlijk ook niet zo vertrouwden. Toen we de boten zagen kregen we  er al meer vertrouwen in. 

Nu was het zover de boot in en gaan. Na 20 minuten elke cliff en inham te hebben afgezocht en flink door elkaar geschud te zijn kwamen we aan bij een kleine baai met grote kliffen. Flo besloot nog eventjes de kat uit de boom te kijken terwijl Lien al snel in het water lag. Het duurde niet lang voordat dit de grootste fout van haar leven was, ze stond oog in oog met een Sting ray van wel 3 m. Ook al was hij nog ver weg, z'n mond leek behoorlijk dichtbij. Als je last hebt van zeediepte was ook dit geen aanrader... Toen de stroming te hevig werd zijn we naar een andere spot gegaan. Na nog geen 10 minuten varen kwamen we aan bij een warme rustige baai. Toen de idioot van Flo haar boot de boot had geparkeerd op een stuk koraal en Chloé met haar mooie britse accent een discussie aanging met de gebrekkige balinees lag de andere boot waaronder Lien al in het water. Wauw wat was dit mooi, je zwom tussen de mooiste soorten koralen en vissen. Na de discussie was het alweer bijna tijd om te gaan. Voor we het wisten stonden we alweer aan de kant maar waren wel te laat voor het ochtendprogramma. Terug in het huis hebben we een film opgezet terwijl iedereen om en om ging douchen. 

Op het middag programma stond lesgeven. Samen met Chloé en een meisje uit Taiwan hadden we een klas van kids tussen de 9 en 12 jaar oud. De meisjes erg lief en leergierig, de jongens erg rebels. Voor we het wisten liepen ze gewoon het lokaal in en uit en stonden ze op de tafels. Omdat ze een andere taal spreken was het erg moeilijk om ze stil of überhaupt rustig te krijgen. Het lukte Flo om de kids een beetje gemotiveerd te krijgen en met de boze blikken van Lien werd de klas misschien één tiende rustiger, wat alsnog drama betekende. Chloé die ook nog even de juf uit ging hangen en ze met het accentje even iedereen ging corrigeren ging het helemaal perfect... Of niet. Chloé werd nog even bedreigd met de dood en na twee uur hell hadden we het eindelijk overleefd. We begrepen dan ook goed waarom dit de ergste klas was. Gelukkig kregen we achteraf genoeg knuffels en mochten ze ons toch wel. Een klopje op de schouder voor team drama. Als we er op terug kijken was het een leuke ervaring maar als er een volgende keer komt is het deffenitly niet op dit eiland. 
Eenmaal thuis (helemaal gesloopt) was het alweer tijd voor de volgende film. Nadat we een beetje waren bijgekomen was het tijd voor het kampvuur met heel wat Bintang wat we ook zeker verdiende na deze fysiek en mentaal zware dag. Het kampvuur was net zoals vorige week kort en klein maar wel super gezellig en eindigde we met z'n allen zingend onder de sterren. Dit was dan ook een mooie afsluiting van deze drukke dag. 
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Oma Vink:
    21 augustus 2015
    snorkelen lijkt mij ook mooi, maar je moet geen stingry
    tegen komen. discussie kost tijd.
    Liefs en nog fijne dagen
  2. Willem:
    21 augustus 2015
    Wat een verhaal en wat spannend. Never a dull moment! Passen jullie wel op want er is daar toch echt wel een andere natuur dan hier in NL. Stingrays leven in jullie wateren en zelfs op ondiep water langs stranden. Kijk goed uit waar jullie gaan staan hoor en gooi anders steentjes in het water om ze weg te jagen....
    Klas is natuurlijk ook wel een uitdaging maar dat is toch een piece of cake voor jullie?
    Is Bintang het medicijn voor alles?
    Dikke kus, Willem
  3. 21 augustus 2015
    Lieve Florence, ik geniet van je verhalen, jullie geven les, dus dan weet je dat het "through" is. Is het schildpadden avontuur nu afgelopen? Liefs van Antoinette.