ABN (algemeen beschaafd nederlands)

Goede morgen/middag/avond maakt ook niet uit.

Vandaag is het weekend officieel begonnen. Tijd voor een uitstapje. Wij dachten aan een backpackers avontuurtje dus hebben we de boot geboekt naar het eiland Nusa Lembongan. Aangezien het Zaterdag was, waren wij niet de enige die vertrokken. De laatste mensen die naar huis gaan dit weekend, hebben het huis verlaten wat betekent dat we afscheid moesten nemen van onze nieuwe ouders (Merel en Joost) en Jenny (En). Veel drukte in de ochtend met tassen, koffers, pick-ups en namenlijsten. De staffers gingen even los met onze petjes, backpack rugzakken en selfies, zulke leuke mensen. Nadat iedereen was weggebracht naar de boot waren wij aan de beurt. Met Chloé, Annika en twee chinezen stonden we klaar op het strand toen we te horen kregen met wat voor een bootje we de zee op moesten. Zag er nou niet echt bepaald stabiel uit. Na een paar dood scenario's besproken te hebben klommen we in de boot. Na de eerste paar golven viel het allemaal behoorlijk mee. We hebben vooral gelachen om elkaars reactie na elke rare beweging die de stuurman maakte. 

Om bij het "haventje" van Nusa Lembongan te komen moet je door een geultje tussen de mangroves wat best wel een spectaculair gezicht was. Toen we met onze rugzakken op het eiland stonden was de volgende vraag waar we heen zouden gaan. Van Sam hadden we gehoord dat Mushroom bay zeker een place to be was dus hebben wij maar een taxi genomen naar de place te be. Eenmaal aangekomen stond er weer een nieuwe challenge voor ons klaar, namelijk, zoek een hotel... 

Nadat we ongeveer elk hotel zijn afgelopen en naar kamers hebben gevraagd en elke keer te horen hebben gekregen dat ze vol zitten en het high season is, zijn we maar in een luxe bar met geweldig uitgezicht neergestreken met wifi zodat we online konden kijken en zeker waren dat we niet opgelicht konden worden. We hebben een paar goede hotels gevonden maar die namen de telefoon niet op. Vervolgens was er een hotel die wel opnam maar ons wilde ontmoeten dus die hebben we ook maar afgeslagen en als laatst een hotel die gewoon bij ons aan het strand bleek te zitten. Het is blijkbaar vrij moeilijk voor Balinezen om de telefoon op ge nemen dus zijn Chloé en Flo er maar gewoon naar toe gelopen. Prachtig resort, mooi uitzicht, niet duur. Met hoge verwachtingen stonden we voor de receptie waarna we eerst nog een medewerker moesten vinden die ons überhaupt kon helpen. Na een gesprek met de receptionist (wat je nauwelijks een gesprek kan noemen met zijn gebrekkige engels) bleek ook dit hotel volgeboekt te zijn. 

Na al deze tegenslagen hebben we maar besloten om van deze dag te genieten, op Claire te wachten en een boot terug te boeken aangezien slapen op het strand geen optie was omdat met hoog water er geen strand meer is. 

Het strand was behoorlijk klein en druk maar het water was perfect. Veel schattige bootjes maar heel helder en koel. Toen Claire aan kwam hebben we heerlijk kunnen genieten van het weer, de zon en het water. Rond 12'en zijn we weer naar het tentje gegaan en hebben het er van genomen. Hoe erg je beef kan missen is wonderbaarlijk. Toen we erachter kwamen dat Aurelie (een Frans meisje die geen engels kan, een laag IQ heeft en haar bitchy side meer aanwezig is dan haar aardige kant) vandaag naar Nusa Penida zou komen in plaats van Maandag pas, brak de hel los. Claire vertelde ons ook nog dat Aurelie best wat Nederlands kan omdat ze uit België komt. Ze kan beter Nederlands dan Engels. Waarop Annika antwoordde dat ze Claire niet kan verstaan vanwege haar lichte accent en ons wel. Blijkbaar praten wij schools Nederlands. Zeker een compliment maar wel even een shit momentje. Overschakelen op plat Amsterdams dan maar waar onze vrienden behoorlijk naar uitkijken.  

Toen we Agus hadden gebeld om te vragen of we de laatste boot terug konden nemen naar Nusa Penida heeft hij ons vierkant uitgelachen wat we wel begrijpen. Na toch wel een lekker dagje goed genieten zijn we rond 5 uur terug naar het haventje gegaan. Agus was zo lief om zo snel nog een boot voor ons te regelen en zelf ook mee te komen. Toen we bij de haven aan kwamen was het laag water dus er was bijna geen water om op te varen. We hebben er dan ook behoorlijk lang over gedaan om het geultje uit te komen. Motor omhoog, omlaag, omhoog, naar bakboord, stuurboord, pas op vissers, pas op zwemmende kinderen. Behoorlijk wat gedoe maar we hebben de open zee bereikt. Tijdens de boottocht hadden we het er met Agus over dat Aurelie vandaag zou aankomen, de hele staf is op de hoogte en Annika heeft er geen zin in. Eenmaal thuis weer aangekomen zien we Aurelie achterop de scooter van Agus aankomen. Staat hij dan met een big smile, fluisterend, "goodluck!" En de spanning begon. Met 9 meiden van allemaal uit onze vertrouwde groep en een gezellig Canadees meisje hebben we een film gekeken buiten. Er was alleen geen drinkwater meer dus hebben we met Chloé een water meloen geslacht en daar maar alle vocht uit gehaald to get hydrated. De eerste dag van het weekend toch geslaagd maar het backpacken is er niet echt van gekomen.

Dikke kus en knuffel,
Lien en Flo.