Drama... Het is maar waar je energie voor hebt

Hey daar lieve volgers van ons,

Vandaag is het Independence day en  is Indonesië 70 jaar van ons verlost.
 
Vanochtend zijn we rond 7:30 wakker geworden waar we behoorlijk blij mee zijn. Zoiets kunnen we gerust uitslapen noemen. Geen last gehad van de honden ook al blijkt dat ze weer behoorlijk los zijn gegaan. Volgens mij beginnen we er eindelijk aan te wennen en helemaal in te burgeren. 

Na het ontbijt hebben we ons eventjes terug getrokken in onze kamer om die drukte te mijden. Vanuit onze kamer hoorden we Putu de nieuwkomers bijeen roepen om de schildpadden te voeren en schoon te maken. Een uurtje later komen wij na ons lach uurtje onze kamer uit en is het hele huis leeg. Alle slippers zijn verdwenen. Er vanuit gaand dat de rest gewoon op het strand zal liggen zijn wij daar ook maar heen gelopen maar tot onze verbazing lag er helemaal niemand.
We hebben eventjes met onze voetjes in het water gestaan en zijn toen naar de turtle conservation gelopen. Daar bleek iedereen te zijn en hebben we de laatste 15 minuutjes onze handen nog even flink uit de mouwen gestoken. 

Toen Putu ons had dismissed en de chinezen + Mackenzie (nieuwe groep) even bij elkaar riep om het strand en de pier te laten zien brak de hel los. De drie iets socialere "chinezen" bleken niet Chinees te zijn maar uit Taiwan te komen en stapten eventjes op Putu af om dit duidelijk te maken en even mee te delen dat ze racistisch bezig was door de groep chinees te noemen en dat ze dat liever niet hadden. Ze gingen nogal fel te keer tegen haar. Putu onze lieve vriendin zou zoiets nooit bedoelen en iedereen stond aan haar kant. Ze werd vrij emotioneel en toen hadden ze ook nog de ballen om schreeuwend aan haar te vragen of ze eventjes stil wilde zijn zodat ze een conversatie konden houden. Een Frans koppel sprong tussen beiden en nam het voor Putu op. Er werd even duidelijk gemaakt dat ze niet konden verwachten dat de coördinators elke week 60 namen kunnen onthouden en elke nationaliteit uit elkaar kunnen houden. Na nog een keer duidelijk te maken dat het echt niet de bedoeling was om racistisch over te komen op de meiden liepen ze met opgeheven hoofd weg van het zal wel. De Amerikaanse highschool bitch zit daar zeker wel ergens.

Voor de lunch hebben we eventjes een boek en muziek gepakt en zijn we aan de andere kant van het huis gaan zitten op een matras in de schaduw lekker in de rust. Na de lunch hebben we dit voortgezet en zijn we uiteindelijk heerlijk in slaap gevallen, hoe erg je daar wel niet van kan opknappen. Om 14:00 zouden we naar de grote supermarkt rijden waar we met ons clubje al zo'n 4 dagen naar uitkeken. Flo moest hoognodig nieuwe slippers halen aangezien ze doorboord zijn door stenen en na elke 10 passen de slipper loskomt van de zool. Rode slippers met witte bloemetjes is the winner. Een paar kleine snackjes gehaald en voor de rest niets. Alles wat we op ons lijstje hadden staan was niet aanwezig en het viel dus behoorlijk tegen helaas. 

Twee uurtjes voor het avond eten hebben we onze muziek en een laken gepakt en zijn we naar het strand gegaan. Toen we daar aankwamen lagen daar alle westerse meiden op een rijtje te zonnen. Hilarisch gezicht! We moeten toegeven dat het een behoorlijk goed tijdstip was. Het tij was laag waardoor het zand heerlijk koel en glad was. De zon begon ook behoorlijk te zakken en dan samen met een zacht briesje was het heerlijk.  

Na het avondeten zijn we met een gezellige groep meiden naar de divers bar gelopen en hebben we het heerlijk gehad. Helaas sluit de bar al om 21:00 dus moesten we weer naar huis. Eenmaal thuis stond de film nemo op. We hebben het einde meegekeken wachtend op vrije douches. Alles lekker wassen, heerlijk. Eindelijk haar wat niet meer droog en in de knoop zit. We zijn klaar voor een heerlijke goede nacht en de volgende dag.

Dikke kus en knuffel,
Lien en Flo